Wielu z nas kocha zwierzęta. Lubimy je karmić, głaskać, przytulać, a przynajmniej podglądać ich życie przez szybkę akwarium. W tym względzie jesteśmy zoofilami, czyli „kochającymi zwierzęta”. Jest jednak grupa osób, które kochają je w sposób pełniejszy – nie tylko duchowo, ale także cieleśnie. Przyjrzyjmy się przez chwilę ludziom, którzy rozszerzyli znaną maksymę humanistów do „Nic, co ZIEMSKIE, nie jest mi obce”.

Gatunek homo sapiens należy do ssaków, które z natury rzeczy są rozdzielnopłciowe. Mamy więc samice i samców. Teoretycznie. Ostatnio homo sapiens wyewoluował sobie bowiem nową płeć – nazywa się „nieokreślona”. Taki zapis od niedawna można znaleźć w dowodach i paszportach wydawanych w Australii. To pierwszy kraj, który wprowadził do prawa tzw. trzecią płeć, swoiste homo-niewiadomo.

Sens życia to temat godny samego Monty Pythona, a próba ugryzienia go na poważnie i na trzeźwo zakrawa na śmieszność. Zastanawiałem się nawet, czy nie lepiej schować ten wpis do szuflady, ale skoro to wciąż tylko blog, zamieszczam ten tekst jako ciekawostkę. Nie będzie w nim wielkich psychologicznych mądrości ani ciętego języka. Raczej kilka filozoficznych pytań i dość niejednoznacznych odpowiedzi. Bo prawda jest przygnębiająca – życie samo z siebie nie ma sensu. Sens dopiero można życiu nadać.

Zastanawialiście się kiedyś, jak byście przyrządzili męskiego penisa? Mam nadzieję, że nie. Jednak gdybyście kiedyś mieli stanąć przed tym niełatwym kulinarnym wyzwaniem, doświadczenie Armina Meiwes`a sugeruje unikać smażenia go bez uprzedniego skruszenia w zamrażarce lub zalewie octowej. Nawet sparzenie okazało się nie dawać wystarczająco dobrych rezultatów. Doświadczeni kanibale wiedzą, że penis sam z siebie jest zbyt „gumiasty” i przed położeniem na patelni mięso musi skruszeć.

Tekst ten piszę jeszcze przed zamachami terrorystycznymi związanymi z Euro 2012, które z dzisiejszej perspektywy wydają się bardzo prawdopodobne. Ktoś sprawi, że zginie wiele ludzi, a przynajmniej spróbuje, aby tak się stało. I nie będą to szaleńcy, tylko całkiem racjonalnie planujące osoby. Bo terroryści zabijają z rozmysłem, w swoim zdaniem słusznej sprawie. Zabijają tak, jak kiedyś robiliśmy to my – Polacy, czyli naród zaprawiony w zamachach terrorystycznych.

Józef Piłsudski wybitnym psychologiem z pewnością nie był. Miał jednak ten dar, że w kilku prostych, a niekiedy wręcz prostackich, słowach potrafił zawrzeć esencję całkiem skomplikowanych spraw. Jeden z jego słynnych bon motów brzmiał: Kto nie był buntownikiem za młodu, ten będzie świnią na starość.

Seks i religia to bardzo ekscentryczny duet. Zwłaszcza w kontekście naszego narodowego wyznania, czyli katolicyzmu. Jednak duet ten jest daleki od partnerstwa i równouprawnienia. Jest raczej formą gwałtu. I to, niestety, na naszej psychice.